Interventies die samenwerking van de huisartsenzorg met het sociaal domein in achterstandswijken stimuleren verbeteren de ervaren gezondheid, verminderen zorgkosten, verbeteren de gezondheid in de wijk en verbeteren de werktevredenheid onder professionals. Ondanks dat het effectieve interventies zijn, blijven ze afhankelijk van projectfinanciering, waardoor er onzekerheid over voortzetting is. Op 11 oktober 2021 gingen deelnemers verder in op de vraag op welke manier deze interventies geborgd kunnen worden.
De belangrijkste opmerkingen van betrokken bij succesvolle samenwerkingsinterventies zijn:
- De huisarts moet de tijd hebben om te overleggen; die tijd wordt nu niet gewaardeerd.
- Een huisarts kan niet zelf met alle wijkprofessionals persoonlijk contact hebben. Dat moet georganiseerd worden. Zorg voor één aanspreekpunt.
- Het gaat niet per se om derving van omzet, maar om een slimmere indeling van het spreekuur.
- Het moet ingebed worden in een programma, waarin afspraken gemaakt worden met het sociaal domein en de gemeente over een structurele samenwerking
Kijkend naar de huidige inzet van middelen en passende zorg, zou de focus op achterstandswijken horen te liggen. Daar is in de huidige situatie geen sprake van passende zorg. Een andere inrichting van zorg en samenwerking voegt daar de meeste waarde toe en levert het meest op. Zorg bijvoorbeeld dat binnen de O&I middelen geoormerkt zijn voor praktijken in achterstandswijken.
Lees het uitgebreide verslag van de bijeenkomst.